– ‘Een schip in de haven is veilig, maar daar zijn schepen niet voor gemaakt’ –
John Shedd

Daar is ie dan, mijn eerste blog. Al vanaf de start van mijn eigen bedrijf in januari 2014 kriebelt het om te gaan bloggen. Meer dan twee jaar later is het er dan eindelijk. Wat heeft me al die tijd tegengehouden? Een hele batterij aan excuses, uitvluchten en andere prioriteiten. Koudwatervrees…. ?

Als mens zijn wij goed in staat argumenten te bedenken waarom we iets niet zouden moeten doen. Hiermee lijkt het heel legitiem om niet in het diepe te springen: ‘mijn agenda is vol’, ‘ik moet ook tijd aan mijn gezin besteden’, ‘ik wil nog sporten’, etc. Komt je dit bekend voor?

Zowel de ander als onszelf houden we hiermee natuurlijk voor de gek. Want is er eigenlijk niet iets anders aan de hand? In mijn geval waren mij de gedachten ‘Men zit vast niet op mij te wachten als blogger’ en ‘Ik heb helemaal geen ervaring met schrijven’ niet vreemd. Dit gevoel werd nog eens versterkt toen ik in reacties op een forum opmerkingen las als ‘Iedereen blogt maar tegenwoordig’, ‘De bloggermarkt is wel verzadigd’ en ‘Ik ben ondertussen blogmoe’….. Zie je wel. Laat ik het maar niet doen. Of toch wel….

Behalve coach voor mijn cliënten, ben ik zo nu en dan ook mijn eigen coach. Ik stelde mezelf de vraag ‘Wat is nou deze tweestrijd?’. Waar ben ik nou echt bang voor? Heel eerlijk…. ik liet mij leiden door het idee: ‘Ik ben pas succesvol als mijn blog lovende reacties krijgt, door veel mensen gelezen én gedeeld wordt.’ En wat nou als dat niet zo is…..?

Onlangs las ik een mooi en inspirerend boek van Susan Jeffers: ‘Niet durven, toch doen’. Zij beschrijft in haar boek 3 niveaus van angsten.

– Niveau 1: Angst voor dingen die kunnen gebeuren (bijvoorbeeld: veranderingen, ziekte, ongelukken, iemand verliezen van wie we houden, etc.) of voor dingen die actie vereisen (bijvoorbeeld: beslissingen nemen, telefoneren, spreken in het openbaar, intimiteit, etc.)

– Onder niveau 1 angsten zit echter een ‘Niveau 2 angst’. Dit betreft angst die niet situatie gebonden is. Bijvoorbeeld angst voor kwetsbaarheid, afwijzing (check;-)), gezichtsverlies, etc.

– Met Niveau 3 komen we bij de kern van de zaak. De grootste angst die je echt kan verlammen: ‘Ik kan het niet aan!’ Aan alle angsten ligt dus heel simpel de angst ten grondslag dat je, dat wat het leven je ook zal brengen, niet aan zult kunnen.

Nou, dat lijkt me nogal overdreven in mijn geval. Als mijn blog niet gelezen, gewaardeerd of gedeeld wordt, overleef ik dat echt wel ;-). Het enige wat we dus moeten doen om van angst af te komen is meer vertrouwen ontwikkelen in ons eigen vermogen om alles wat er met je gebeurt aan te kunnen!

Na al het overwegen, piekeren, schrijven, schrappen en uiteindelijk om mezelf lachen, is hier dan mijn eerste blog!

Hoe ga jij om met dingen die je spannend of eng vindt? Ga je het avontuur aan, met het risico afgewezen te worden, te falen of jezelf teleur te stellen? Wil je vrijblijvend eens sparren over wat voor jou de manier is om hier mee om te gaan? Vul je gegevens en een korte beschrijving van de situatie in op het formulier en ik neem contact met je op voor een vrijblijvend inspiratiegesprek. En wil je reageren op deze blog, dan kan dat onderstaand!